chcę uchwycić parę istnień garderobianych.

zatrzymać się nad fragmentem tkaniny, która ma już za sobą czas obiecującego debiutu. 

bluzka, oczekująca w przypadkowej szafie na ponowną szansę - wydaje mi się bardziej warta uwagi niż agresywnie promowane, nędznie wykończone masowe propozycje. w dodatku kreowane na urzeczywistnienie naszych marzeń…

taka Rzecz wyłuskana z niebytu zasługuje na nowe życie.

choćby w nowym wcieleniu miała zaistnieć jedynie we fragmencie sukni, stać się jedynie komponentem kostiumu - to dawanie takiej szansy recyklingowej jest:

i twórcze

i intrygujące

i na dodatek ekologiczne!

(niektórzy twierdzą, że również pogłębiające znaczeniowo..:)

karnawałowy puentylizm

.

każdy projekt wymaga poszukiwania ubrań w szczególnym stylu, o szczególnej fakturze...

elementów garderoby, tkanin szukam w zaprzyjaźnionych szafach, na pchlich targach, w second handach. bywa, że spotykam tam ubrania z duszą (w masowych propozycjach trudno duszę dostrzec)

często nie mogę się oprzeć cudom, które wpadają mi w rękę i kupuję je na zapas.

cuda oczekują potem cierpliwie, na swoje dalsze losy, w mojej szafie. czasem, dopiero po kilku latach i lekkich przeróbkach rozkwitają na scenie.  

myślę sobie wtedy, że wszystko ma swój czas…

w złotościach szlachetnych się ciuch odnalazł.

patrzę na elementy garderoby, które wkraczają w nowe życie. 

szansa, która się przed nimi otwiera może w nich budzić ekscytacje, ale i niedowierzanie, że znów w świetle dnia, a może i reflektorów (!) jaśnieć będą.

poNowna droga rozpościera się zachęcająco…